Çocuğum Neden Ders Çalışmıyor?

Bırakın ödevlerini yapmazsa yapmasın… – Size ne… • Çocuğunuz; – İster anaokuluna gitsin, ister ilkokula, – İsterse ortaokula yada liseye gitsin… – Evde; ister sessizlik saati uygulanarak düzenli ders çalışsın, – İsterse, “çalakaşık” ders çalışıp ödev yapsın…düzensiz…kuralsız…rastgele… • Bu çocuğunuz; bir gün gelip de size: – “ Anneciğim, öğretmenimiz bir çok sayfa ödev verdi…canım ödev yapmak istemiyor.” – “ Babacığım, öyle çok ders verdi ki öğretmenim…

Ama çalışmak istemiyorum…çünkü canım sıkkın…” dediğinde, tavrınız şu olmalıdır: – “ Yapma…sen bilirsin.” – “ Çalışma…karar senin.”. • Biraz sonra; – Gülümseyerek, koşarak, hayretler içinde kalarak yanınıza geldiğinde, kucağınıza zıplayıp sizi öptüğünde ve sizden şöyle bir ricada bulunduğunda: – “ Ama babacığım, okula gelsen de öğretmenle bu konuda konuşsan…” – “ Anneciğim, yarın okula gelip, ödevlerim hakkında öğretmenimle konuşur musun,”… • Yanıtınız gayet kesin ve tutumunuz son derece kararlı bir şekilde: – “ Bak işte bu olmaz…Bize söylediğin gibi, öğretmenine de, canının sıkkın olduğunuz, canının istemediğini, kendin söylemelisin.” • Bakın bakalım bu çocuk, kaç gün derslerini, ödevlerini savsaklayacak… • Anneler-babalar; – Çocuklarının bütün iradelerini elinden alarak, – Onların hislerine, duygularına “ipotek” koyarak, – Çocukların kendilerine ait işlerini burunlarını sokarak, aslında şunları yapmış oluyorlar:

1- Çocukları ile aralarında çatışma ortamı oluşturuyorlar

2- Onların “aidiyet” duygularını zedeliyorlar

3- Çocukların; gelecekleri ile ilgili, akademik başarıları ile ilgili ileride kendilerinde belki oluşacak olan “haz” ve “merak” larını kırıyorlar.

Halbuki;

– Dersine çalışmadığı için

– Ödevlerini yapmadığı için, okulda öğretmeni, sınıf içinde kendisini uyardığında, arkadaşlarına mahcup olduğunda, eziklik hissettiğinde…büyük bir istekle derslerine, ödevlerine odaklanacaktır…tabi, evde, ebeveyni tarafından çeşitli zamanlarda, ruhu değersizlik, suçluluk hisleri ile rencide edilmemişse.