Çocukluk Çağı Travmaları; İhmal

Çocukluk Çağı Travmaları İhmal ve İstismar olarak ikiye ayrılır.

Çocuk ihmali, çocuğun bakımı ile mükellef olan bireylerin görevlerini yeteri kadar yerine getirmemesidir. Çocukların sağlık, giyim, beslenme, duygusal ve sosyal ihtiyaçlarının giderilmemesi, çocukların ihmal edildiğini ifade eder. İhmal mağduru çocuklar olumsuz beslenme alışkanlıkları ve aç kalma belirtileri, akranlarına göre fazla zayıf veya şişman olma, uyku problemleri, değersizlik duyguları, öz saygı düşüklüğü, bağlanma sorunları, arkadaş edinme güçlükleri ve gereksinimlerinden kaynaklı olarak hayır diye bilme zorlukları yaşamaktadırlar. Ailenin, ilgili kurumların veya devletin çocuğa karşı temel sorumluluklarını yerine getirmemesi çocuk ihmali olarak tanımlanır. İhmal davranışları genel olarak bakım ve beslenme gereksinimlerinin yeterli bir şekilde karşılanmaması, gerekli tıbbi müdahalelerden yoksun bırakılması, ebeveynlerin çocuklarına yeterince danışmanlık yapmaması, çocuğun yalnız bırakılması olarak açıklanabilir. İhmal ve istismarın temel farkı istismarın aktif, ihmalin ise pasif bir eylem olmasıdır.

Fiziksel ihmal, çocuğun fiziksel ve psikolojik gelişiminin sağlanması için gerekli olan yiyecek ve barınma gibi ihtiyaçların karşılanmaması olarak tanımlanmaktadır. Tıbbi ihmal ise çocuğun sağlık imkanlarından yoksun bırakılmasıdır. Çocukların en güvende olmaları gereken yer ailelerinin yanıdır. Buna karşın istismar olgularına bakıldığında en çok risk altında oldukları yer de ailelerinin yanı olarak belirlenmiştir. Bir çocuğun ihmal edildiğini kıyafetlerinin temiz olmamasından, bakımsızlığından, çocuğun kötü kokuyor olmasından, yemek ya da para için dilendirilmesinden, bir işte çalıştırılmasından, ihtiyacı olmasına karşın tıbbi destek alamamasından, kendine zarar vermesinden, alkol ya da madde bağımlısı olmasından, aşırı kilo kaybının olmasından ve vücudunun zayıf düşmesinden, okuldan sürekli kaçıyor olmasından ve okula uzak kalıyor olmasından, evinde bakımı ile ilgilenecek kimsesinin olmadığını ifade edişinden anlayabiliriz.

Duygusal İhmal Çocuğun ilgi ve sevgiden mahrum bırakılması, başarılı olduğunda takdir görmemesi, yeteneklerini kullanabileceği koşulların yaratılmaması, denetlenmemesi, okuldan uzaklaştırılması, isteklerinin karşılanmaması, dışlanılması, yok sayılması gibi eylemler duygusal ihmal olarak isimlendirilir. Çocuğun gereksinimi olan duygusal ilgi ve yakınlığın karşılanmaması duygusal ihmali ifade eder. Çocuğun bakımı ile yükümlü kişinin bu yükümlülüğünü yerine getirmemesi, çocuğun beslenme, giyim, tıbbi, sosyal ve duygusal ihtiyaçlarının karşılanmaması, çocuğun gereksinim duyduğu ilgi ve sevginin gösterilmemesi, çocuğun şiddete maruz kalmasına izin verilmesi de duygusal ihmal kapsamında değerlendirilmektedir. Çocukların temel ihtiyaçları olan güvende olma, temas etme, uyarılma, düzen ve yapı, sosyalleşme, değerli hissetme olarak sıralanabilir. Güven, çocuğun sağlığı, 14 beslenmesi ile yeterli miktarda ilgilenmek, onu tehlikeli durumlardan korumak, dokunmak; kucaklamak, sarılmak, şefkat göstermek, övmek, cesaretlendirmek, yeterli ilgi ve özeni göstermek ve dönüt vermek; uyarılma, çocuğun dünyasına dahil olarak çocuğun neşe, üzüntü gibi duygularını uyarmak; kendini değerli görme, çocuğa davranışlar yolu ile değerli olduğunu hissettirmek, düzen ve yapı; çocuğa doğru örnek olmak, onu yapabilecekleri konusunda gerçekçi beklentiler ile doğru yönlendirmek, sosyalleşme ise çocuğun çevresi ile etkileşim kurmasında aracılık yapmak, özdeşim kurabileceği birilerinin olması olarak açıklanabilir.