Sınav Kaygısı

Sınav kaygısı; öğrenilen bilgilerin sınav esnasında kullanılmasına güçlü bir şekilde engel olan ve başarının düşmesine yol açan yoğun kaygı olarak tanımlanır. Sınavlardan kötü sonuçlar alacağına ilişkin yaşanan korku, sınav öncesinde ciddi kaygı halinin oluşmasına yol açar. Sınavla alakalı zihinde oluşturulmuş düşünce, sınav sonrası kazanımlar ve kişinin sınava yüklediği anlam sınav kaygısının oluşmasında etkilidir. Sınav kaygısına sınavın kendisi değil algılanış biçimi sebep olur.

Sınav kaygısının belirtileri;

Çalışmaya isteksizlik, tedirginlik, terleme, uyku düzeninde bozukluklar, mide bulantısı, başarısızlık korkusu, bağırsak hareketlerinde değişiklik, konsantrasyon bozuklukları, nefes alıp vermede değişiklik, baş ağrısı, kaygı, kendine güvende azalma, taşikardi, iç sıkıntısı, kendini yetersiz ve değersiz görme çoğunlukla rastlanılan belirtilerdir.

Beklenti düzeyi, başarısız olma ve değerlendirilme korkusu, mükemmeliyetçi yaklaşım,  zamanı verimli kullanamama, görev ve sorumlulukları erteleme sınav kaygısı nedenleri  arasında sayılabilir.  

Sınav kaygısının üstesinden gelebilmek için çeşitli psikolojik metotlar kullanılabilir. Aile,  öğretmen ve uzman psikologlar tarafından duygusal destek sağlanabilir. Öğrencilere sınav  teknikleri ve test stratejileri öğretilebilir. Pozitif düşünce teknikleri ile öğrencilerin  özgüvenlerini artırma yoluna gidilebilir. Hedef koyma ve düzenli çalışma alışkanlıkları  konusunda destek verilerek motive olmaları sağlanabilir.  

Sınavların öncesinde çalışma yöntemlerini ve sınava dair davranışları analiz ederek yeni bir  zihinsel yapılanma ortaya koymak gerekir. Zaman faktörü iyi kullanılmalıdır. Sınavla ilgili  çalışmalar son güne bırakılmamalıdır.  

Psikolojik anlamda sınava hazır olmak, kaygı düzeyini en aza indirgemeye yardımcı olur.  Mükemmel sonuçlar alma konusunda baskı hissetmek ve beklentiye girmek kaygı seviyesini  ciddi anlamda artırır.  

Eğer kişinin sınav kaygısı depresyon, anksiyete ve uyku bozukluğu gibi sorunlara yol açıyorsa  psikiyatrist yardımı ve psikoterapi düşünülebilir. Psikolojik belirtiler nedeniyle işlevselliğin  bozulması, kaygıyla baş edebilmek için uygunsuz yollar kullanma ve davranış bozukluklarının  ortaya çıkması psikiyatrik yardım gerektiğinin önemli göstergeleridir. Bireysel tedavi süreci  aile terapisi ile desteklenebilir. Ailenin bakış açısı değişim oluşturmak ve beklenti seviyesini  gerçekçi düzeye indirmek temel girişimleri oluşturur.