Dr. Öğr. Üyesi Zengibar Özarslan

Çocukluğumda bir inşaatın kireç kuyusuna düşmüştüm. Hayal mayal hatırlıyorum. Ailem hastaneye götürmüş. Hafif cilt yanıkları ve boğazıma kireç yuttuğum için uzun süre akciğerlerim için tedavi görmüştüm. Ara ara panik atakları yaşayan biriydim. Boğuluyor ve nefes alamayacağım diye sık tıknaz nefesler alıyordum. Kalbim o kadar çarpıyor başım okadar dönüyordu ki o an bayılacak gibi olup, kendimden geçiyordum.
Zengibar Beyin üniversitede EMDR terapisi eğitimi verdiğini bir öğrencisinden öğrenmiştim. Çok iyi anlattığını ve iyi bir uygulayıcı olduğunu söylemişti öğrencisi. Zengibar Bey hem bu paniklerden kurtardı. Şimdi çok çok iyiyim. Herşey kafada biter.

Öfke kontrol sorunum var diye artık ailem nerdeyse yaka paça zorla ikna ederek Doktor Beye beni götürdüler. Evde, işyerimde herkes beni her an patlayacak bomba gibi görüyordu. Beş yaşındaki kızım beni görünce annesine kaçıyordu. Ençokta bu koydu bana. Ben bir canavarmıyım diye kendime öfkem arttıkça busefer alkol almayı çok arttırdım ama çözüm değil daha büyük sorun oldu. Zengibar Bey bana dediki öfke bir duygu altta yatan olumsuz hisleri olabildiği gibi olumsuz yaşam olaylarını tolere edemediğimden de olabilceğini esas sorunun öfkeyi anlamlandırmaktan ziyade hislerini bastırıp tepkisellikle ifade ettiğimi ve bazen haklı olsamda haksızlıkla göründüğümü söyledi. Üzerine konuşunca çok şey çıktı. En çokda çatışmalı, kavgalı bir evde büyüdüğümden böyle olmasın benim babalığım derken daha ağırını yaşattım aileme. Çok üzgünüm ama çok şey öğrendim ve geliştim. Tüm pişmanlığımı çok güzel an ve anılarla söndürmeye başladım. İlaçta, terapide çok iyi geldi.

Evham ve kuruntu yapıyordum herşeye. Aklıma hep en kötüsü geliyor. Ya şöyle olursa, acaba şimdi nolacak gibi. Her olayda kalbim çarpıyor, vücudum titriyor, nefesim kesiliyor, boğulacak gibi oluyorum. Babam kalp krizi geçirdi. Sonra iyice arttı. Çocuğuma top oynama, kalbin çarpar, düşer bayılırsın diyorum. O da korkmaya başladı. Üstüne ne MR a girebiliyorum, ne uçağa binebiliyordum. Annemde öyleydi. Hiç dokunup öpmezdi, sarılmazdı bana ama hep koruyup kaygılanırdı. Fark ettim ki bende öyleyim çocuğumla. Kardeşime de ben bakardım annem üzülmesin diye. Kardeşime iyi bakınca saçımı okşardı .Şimdi kime iyilik yapsam sanki beni çok sevecek ve hiç bırakmayacak gibi geliyordu. Ama hep ödün vermişim kendimden. Bunları görmek ve değiştirmek çok iyi geldi. İlaçla kaygımda azaldı. Terapilerle yakın zamanda ilacıda keseceğiz çok şükür.

Arkadaşlarımla konuşurken boş boş baktığım ve dinleyemeyip dağıldığım oluyordu. Bir işe başlamak işkence gibi geliyor, kaçıyordum. Tam bir iş yapacağım olmadık şeylere dönüyordum. Sanki zihnim surf yapıyordu. Yerimde oturamam, daralırdım. Artık herşeyi ötelemekten işimi kaybedecektim. Arkadaşım da bende öyleydim Zengibar Bey'e muayene oldum dedi. Bende muayene olma kararı aldım Zengibar Bey'e. Meğerse taa çocukluktan beri varmışta fark etmemişim. Şimdi iyiyim, hayatım normale döndü.

Zengibar Hocamla onlıne ve yüz yüze görüşmeler yaptım. Endişelerim, iç daralmalarım, nefes açlığım, vücudumda uyuşmalar, kalp çarpıntılarım, baş dönmelerim yani panik atağım tuttuğunda vücudumu zaptedemiyordum. Elim ayağım titriyor, buz kesiyordu. Dahiliye, nöroloji ve kardiyolojiye gittim. Hepsi psikolojik kökenli dedi. Psikiyatri görsün dedi. Zengibar Bey tek tek bu mekanizmanın nasıl işlediğini anlattı. Güvende hissetmediğim olayların ağrı gibi ruhsal durumda da anksiyetenin bir taşırma haberci olduğunu söyledi. Sonraki seanslarda yaşadıklarıma karşı hissettiğim şeylerin nasıl geliştiğini fark edince ciddi çözülmeler oldu ve çok şükür verdiği ilaçlada çok iyi oldum.

Sayın doktorum Zengibar Bey, bana ızdırap gibi gelen obsesyonlarım , takıntılarım artık ölsemde kurtulsam diyecek kadar hayatımı ele geçirdiği zamanda sizi tanıdım. Çok araştırıp, inananıp kendimi anlatacağım birinin varlığı bana çok iyi geldi. Obsesyonlarımın hayatımda ağır gelen, kontrol edemediğim ve bastırdığım yaşanmışlıklarım olduğunu göstemeniz ve buna karşılık kontrol edebileceğim, taşırılan, saplantılı düşüncelere karşı zorlantılı davranışlar olduğunu bana okadar iyi anlattınız ki gerisi çorap söküğü gibi geldi. Arkadaşlar getçekten bilinç çok karmaşık bişey.Yaşadığımız herşeyi anlamlandırmaya çalışırken bizi çok zorluyor. Ama bunu sağlıklı yapamadığımızda travmalarımız bizi ömürboyu kovalıyor. Anneler babalar lütfen sizde baskı ve kontrol altında tutmayın çocuklarınızı bir de bu suçluluk uyandırınca çok daha ağır yaşanıyor. lütfennn yapmayın...

Yaklaşık 20 yıl önce bir trafik kazasında iki koltuk arasında sıkıştım ve sağlık ekibi beni zorla çıkardı. Göğsüm okadar sıkışmıştıki nefesi çok zor alıyordum. Öleceğim diye daha da nefes alayım derken canım yanıyordu. Kurtuldum ama panik atak miras kaldı. Sonra asansörde kaldığım bir gün inanılmaz zor anlar yaşadım ve bir daha asansöre binemedim. Zengibar Bey bunun travmatik, işlenmemiş anı olarak sürekli tetikleyicilerden kaçayım derken zorlanmalarımın sebepleri olduğunu anlattı. Uygun ilaç ve EMDR terapisi ile çok şükür aştım. Bu arada çocukken gölde boğulma olayımın da bu travmaların içinde en ağır olanı ve ilk anı olduğunu terapide fark ettim.

üç yıllık bir ilişki içindeyken aldatıldığımı öğrendim. O dönemlerde bana çok kötü davranıyor ve aşağılıyordu. Kendimi çok değersiz ve suçlu hissedeceğim şekilde olayları bana çeviriyordu. Herşeye rağmen onsuz nasıl yaşarım diye düşündükçe kaygım endişem pik yapıyordu. Ayrıldım ama atlatamıyordum. Kimseye güvenmediğim gibi kimsenin de beni seveceğine inanmıyordum. Uykum, iştahım bozuldu. İşime gitmek istemiyordum ve kimseyle sosyal ilişkide bulunmuyordum. Yalnızlığı dibine kadar yaşarken hayattan zevk alamama ve herşeye isteksizliğim halt safhadaydı. Bir arkadaşım zamanında Zengibar Beye gittiği süreçleri anlatıyordu ve ne kadar düzeldiğini görmüştüm. O vesile ile gittim ve ilk seansda bile bukadar etki edeceğini düşünmemiştim. Sanki beni benden daha iyi tanıyorcasına neler hissettiğimi ve sebepleri üzerine farkındalık oluşturdu. Hala devam ediyorum ve çok daha iyiyim.

Hem çok kaygılı hem de dikkat sorunu yaşayan biri olarak çocukluğumdan beri zorlandığım bu durum hiç yakamı bırakmadı. Zamanında psikiyatriste gitmek istediğimde babamın anneme dediği şey bu çocuk okumaz niye zorluyorsun kapasitesi bukadar dediğini hatırlıyor ve kahroluyordum. Kuzenlerimle kıyaslanmaktan okadar rahatsız oluyordum ki yazları onlarla buluşacağız diye kaygılanıp nefret ediyordum. Yani çok zor süreçlerim oldu. Psikiyatristler ilaç yazar terapistler konuşur lafı bana çok itici geldiğinden beni anlamayacak doktor diye çok kaçtım bende. Ama durum hiçte öyle değilmiş. Zengibar Bey'in aldığı eğitimlere de bakarak ve üniversite de travma derside verdiğini öğrendiğimde işte benim doktorum dedim. İnanılmaz etki bıraktı bende. Sürecimi okadar iyi geri bildirimle anlattıki bana işte o an çok şey fark ettim. O ve ekibine şükran duyoyorum. Dikkat için verdiği ilaç tedavisi bana çok iyi geldi İyiki varsın Sayın Hocam....

Öncelikle size ve ekibinize çok teşekkür ederim. Kliniğinize bir tavsiye üzerine geldim. Gelmeden önceki son 3 ayım kabus gibiydi. Sürekli nefes almakta zorlanıyordum. Depremde İstanbulda olmama rağmen depremden sonra 3 aydır devam eden çarpıntılarım, daralma, boğulma hissim, ölüm korkusu, yaşıyordum. Kendimi çaresiz hissediyordum. Sürekli korku ve endişe duygularım var. Evde yalnız kalmaktan korkuyordum. Kalp krizi geçirebileceğimi düşünüyordum ve kalbimde bir sorun olabileceği için 10 kez kardiyoloğa gittim. Ama gittiğimde tüm doktorlardan kalbimde bir sorun olmadığı bilgisini aldım. Bunun üzerine panik hallerimin devam etmesiyle durumumun psikolojik olabileceği düşünmeye başladım. Ve bu durumu anlattığım bir arkadaşım bana sizi önerdi. Terapi ve ilaçla birlikte sorunlarımın geçeceğini söylediğiniz. Öyle de oldu. Destekleriniz sayesinde artık kendimi daha iyi hissediyorum. Çarpıntılarım geçti ve korkularım azaldı.