AYRILIK KAYGISI BOZUKLUĞU

Ayrılık kaygısı bozukluğunun (AKB) temel özelliği evden veya ana bağlanma nesnelerinden ayrılma ile yaşanan yoğun kaygıdır. Ayrılık kaygısı bozukluğu tanısının konulabilmesi için kaygının çocuğun gelişim düzeyine göre beklenenden fazla olması, 4 haftadan uzun sürmesi, 18 yaşından önce başlaması ve sosyal, akademik ve diğer alanlarda ciddi sıkıntı ve işlevsellik kaybına yol açması gerekir.

Epidemiyolojik çalışmalarda, çocuk ve ergenlerdeki ayrılık kaygısı bozukluğu için % 3 – % 5 yaygınlık bildirilmiştir. Çocuklarda ergenlere göre ayrılık kaygısı bozukluğunun yaygınlığı daha fazladır. Birçok çalışma AKB’ nin kızlarda erkeklere göre daha çok görüldüğünü gösterirken bazı çalışmalarda kız ve erkeklerde AKB‘ nin eşit görüldüğünü göstermiştir. Okul öncesi dönemde sürekli ebeveynle aynı ortamda olmayı tercih eder ve ebeveynleri takip ederler. Yabancı ortamlara girdiklerinde ebeveynlerini yalnız bırakmazlar. Okula başladıklarında okula gitmek istemez ve ,sınıfta ebeveynle oturmayı isterler. Okula gitmemek için çeşitili fiziksel belirtiler (karın ağrısı,baş ağrısı..) tarif ederler. Evde ise çeşitli bahanelerle anne ve babayla yatmak isterler.

Kaygı bozukluğu olan çocukların ailelerinin çoğu orta ve üst düzey sosyo – ekonomik düzeydedir. Genetik ve mizaç özellikleri AKB’ nin etiyolojisinde potansiyel olarak katkıda bulunanlar nedenlerdir

Amerikan Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Akademisi AKB’ nin tedavisi için kapsamlı bir çalışmaya dayanarak sunduğu öneri çok yönlü bir tedavi yaklaşımıdır. Bu yaklaşım, aile ve çocuğun kaygı bozukluğu konusunda bilgilendirilmesi, bilişsel davranışçı girişimler, psikodinamik terapi, aile tedavisi ve farmakoterapi seçeneklerini uygunluk açısından değerlendirip uygun görülenleri birlikte kullanmayı önermektedir.

BELİRTİLER

• Anne-Babaya aşırı düşkün olma, sürekli beraber olma isteği
• Anne-Babadan uzaklaştığında gerginlik, huzursuzluk, endişe, korku duyma
• Anne-Babayla yatmayı tercih etme
• Evde yalnız kalamama (Yaşa göre değişir..)
• Ev dışında bir yerde kalmak istememe
• Sürekli Anne-Babayı takip etme
• Anne-Babasının başına kötü şeyler geleceğini düşünme ve bununla ilgili rüyalar görme
• Okula yalnız gitmek istememe
• Tek başına dışarı çıkmak istememe