Çocukta Sosyal İlgi Ailede Başlar

Doğuştan gelen yatkınlıklardan biri de sosyal ilgidir. Çocuk, sosyal bir çevreye doğar ve ilk sosyal çevresi de ailesidir. Doğuştan getirdiğimiz bu yatkınlığın diğer yatkınlıklar gibi geliştirmek için bir rehber ve eğitmene ihtiyacımız vardır ve bunlar anne ve babadır. Çocuğun ailede; anne-baba-çocuk-kardeş ilişkisi gibi sosyal ilişkileri vardır. Annenin çocuğunu içtenlikle sevmesi çocuğa diğer insanları sevmeyi öğretir. Annenin çocuk ile kurduğu güvenli bağ ile çocuk diğer insanlara güven duymayı öğrenir. Annenin çocuk ile olan ilişkisi çocukta işbirliği, bağlılık ve yoldaşlık duygusunu oluşturur. Annenin eşiyle, diğer çocuklarıyla ve çevresindeki diğer insanlarla olan ilişkisi çocuğa rol modeldir. Çocuk bu sayede dünyada başka insanların da değerli olabileceği düşüncesini oluşturur. Şayet anne bu dengeyi kuramaz ilgi ve sevgisini çocukta yoğunlaştırırsa çocuk annesinin dışında diğer insanlarla ilişki kurmaktan kaçınır. Babanın çocuğun sosyal ilgisini geliştirmede, eşine, işine ve topluma karşı sergilediği tutumlar etkilidir. Sosyal ilişkileri gelişmiş bir baba çocuklarıyla ilişkisinde bunu rahatlıkla gösterebilir. Babanın otoriter tutumu, çocuğun diğer insanlarla ilişkilerinde güç ve üstünlük gibi yansımalarını gösterecektir. Anne ve baba arasındaki olumlu ilişkinin çocuğun sosyal gelişimine büyük katkısı vardır. Aksi durumda çocuğun sosyal ilişkilerini geliştirme şansı çok azdır. Eşlerin birbirini eleştirel, aşağılayıcı yaklaşımları çocukların ebeveynlerine olan saygısını azaltır. Annenin duygusal desteğini eşinden çocuğa yönlendirmesi, aşırı koruyucu anne tutumu göstermesi çocuğu sosyal olarak gelişimine engel olur. Huzur, güven ve saygı çerçevesinde ilişkilerin olduğu ailede yetişen çocuklar sosyal uyumda zorlanmayacaklardır. Aile tüm duygu, düşünce ve davranış tohumlarının atıldığı bir bahçedir. Sevgiyle, sabırla, denge ve istikrarla güneşini, suyunu, besinini verirseniz sağlam, güçlü ve verimli meyve ağaçları yetiştirmiş olacaksınız…