Disiplinsiz Bir Sevgi, Çocuğu Boşlukta Bırakıyor

Çocuğun kişilik gelişimi, çok erken dönemlerden itibaren başlıyor ve yaşamın ilerdeki dönemlerini de etkiliyor. Anne ve babanın çocuğa sevgi ve eğitim verdiğini belirten uzmanlar, bu sevginin dozunun önemine işaret ediyor. Disiplinin çocuk gelişimi için önemini vurgulayan uzmanlar, “Disiplinsiz bir sevgi aslında çocuğu boşlukta bırakır. Aşırı reddeden aile gibi, aşırı seven aile de çocuğuna zarar verir. Bu da çocuğun kişilik ve kimlik oluşmasını olumsuz etkiler” uyarısında bulundu.

Aile tutumları yaşam boyu etkili oluyor

Çocukların fiziksel ve ruhsal olarak sağlıklı gelişmesinin önemine işaret eden Leyla Arslan,

çocuk gelişiminde en önemli konunun anne ve babanın tutumu olduğuna işaret etti.

Reddedilmek, ömür boyu iz bırakıyor

Eğer bu olay olmamışsa, çocuklar istenmeyen zamanda istenmeyen şekilde dünyaya gelmişlerse bu çocuklar anne ve babaları tarafından reddedilen çocuklar oluyor ve bu reddediliş çocuğun bütün ömrü boyunca iz bırakan bir tutum oluyor.

Reddedilmek çocuğu saldırganlaştırıyor

Bu durum, çocuğu saldırganlaştırır, asosyal yapar. Çocuk ne yapacağını, doğruyu yanlışı hiçbir zaman bilemez ve onay bekleyen biri olur hatta bunu anne babadan alamadığı zaman dışarıda arkadaşlarından almak ister ve çete reisi olur ve dikkat çekecek işlere girer. Biz ne kadar bakarsak bakalım bütün uyumsuz davranışların altında annenin ve babanın etkilerinin tutumlarının çok önemli olduğunu görürüz.

Sevginin dozu önemli

Bu sevginin dozu önemlidir, sevginin veriş şeklin önemlidir. Aşırı reddeden aile gibi, aşırı seven aile de çocuğuna zarar verir. Bu da çocuğun kişilik ve kimlik oluşmasını olumsuz etkiler. Disiplinsiz bir sevgi aslında çocuğu boşlukta bırakır ve disiplin de çocuk gelişimin de çok önemlidir.

Çocuğun her dediği yapılmamalı

Çocuğun neyi, nerede, ne zaman yapacağını ancak çocuklara verilen disiplinle öğretileceğini kaydeden Arslan, “O yüzden bütün bunları verirken anne ve babalar, bazı davranış kalıpları geliştirir. Örneğin, bazı anne babalar sadece kendi konforunu düşünür, çocuklar eğer onları rahat bırakıyorlarsa onların her istediğini yapabilir. Böyle durumda çocuk ne isterse yapar; doğru ya da yanlış. Anne de çocuğun her dediğini yapar, böyle bir durumda çocuk şımarık ve bencil olur.

Çocuk iyi gözlemlenmeli

Anne ve babalar açısından en olumlu davranış, çocuğu kabul etmek, sevmek, sevecen davranmak, hoşgörülü davranmak ve kendine bir yaşam alanı oluşturmasını sağlamaktır. Çocuğun kendi gelişim hızında ilerlemesini sağlamak çok önemlidir. Çocuk bizim istediğimiz insan olmak zorunda değildir.  Anne babanın yaptığı en büyük yanlış çocuğu istediği kalıba dökmek istemektir. İşte çatışma da burada başlıyor. Aslında anne-baba izleyici olup çocuğun ilgisi, merakı, gelişmesi ne yönde bunu anlamak zorunda. Anne-baba önce kendini tanımalı, kendi davranış ve tutumlarının farkında olmalı. Çocukları çok iyi gözlemlemeli çünkü her çocuk doğuştan farklıdır.