Duygu Odaklı Çift Terapisi

Duygu Odaklı Çift Terapisi, duygu merkezli hümanist yaklaşım kuramından yola çıkan, duygunun fark edilmesini, duygunun kabulü, ifadesi, düzenlenmesi ve dönüştürülmesini işleyen bir psikoterapi yöntemidir. Temelleri Bağlanma Teorisine dayanan, 1980 yılların da Susan Johnson ve arkadaşları tarafından geliştirilmiş, Ağırlıklı olarak çift terapisinde kullanıldığı gibi, bireysel terapiler de ve aile terapilerinde de uygulanan bir yöntemdir.

Duygu Odaklı Terapi Hangi Durumlarda Uygulanır?

Duygu odaklı terapi genellikle ilişkiler ile ilgili sorunların çözümünde kullanılan bir terapi yöntemidir. Ancak en temeline duyguları alması nedeniyle birçok sorunun çözümü için de uygulanabilir. En sık kullanıldığı alanlar; çift terapisi, aile terapileri, sosyalleşme ile ilgili sorunlar, yeme bozuklukları, travma sonrası stres bozuklukları, depresyon, gibi durumlarda da işlevsel bir yöntemdir. Cinsel terapi almak isteyen çiftler veya bireyler için de özellikle duygu odaklı terapi yöntemi sıklıkla uygulanmaktadır. Çift ve aile terapileri gibi duyguların yoğun olarak söz konusu olduğu ve özellikle karşılıklı iletişim gerektiren durumların ön planda olduğu sorunlar için de duygu odaklı terapi bir yöntem olarak karşımıza çıkar. Aynı zamanda anksiyete, depresyon ve yeme bozuklukları gibi duygular ile ilişkilendirilebilecek psikolojik sorunların çözümü için de sıklıkla kullanılan bir yöntemdir.

Duygu Odaklı Çift Terapisin de çiftlerin sorunları nasıl çalışılır?

Duygu Odaklı Çift Terapisi'ne göre ilişkilerinde sorun yaşayan çiftler, olumsuz bir takım kısır döngüye girerler. (Örn: Eşim bana ilgi göstermediğin de, ondan uzaklaşıyorum; ben ondan uzaklaştıkça, eşimin ilgisi bana karşı daha da azalıyor.) Böyle durumlarda terapistin birincil görevi, çiftlerin içinde bulundukları olumsuz kısır döngüyü ve bu döngüye sebep olan öfke, korku, çaresizlik ve kırgınlık gibi temel duyguları fark etmelerini sağlamaktır. Bir sonraki süreçte ise, terapist, çiftlerin bu duyguları birbirleriyle empati eşliğin de şeffaf bir şekilde paylaşmalarına ve işlevsel davranış örüntüleri geliştirmelerine yardımcı olur.