Duygusal Açlık

Birçok insan hayatının bir döneminde bazı noktalarda daha ne olduğunu anlamadan kendini mutfakta bularak duygusal yemeyi deneyimlemiştir. İnsan her zaman vücudunun ihtiyaçlarını gözetemez, bazen de duygularını doyurur. Yemek yiyerek duygusal boşlukları doldurur ve orada sahte bir doluluk yaratır. Endişe edilecek nokta, duygusal yeme konusunda güçsüz hissetmek değil, duygular üzerinde güçsüz hissetmektir.

Duygusal olarak açlık yiyeceklerle doyurulamaz. Duygusal aşırı yeme anlık iyi hissettirebilir ama ardından geriye yoğun bir suçluluk, güçsüzlük ve utanç duygusu bırakır. Suçluluk, sıklıkla döngüsel diyet yapmaya yol açar. Diyetler; kişi güçsüz ya da kontrolsüz olduğu için diye değil, duygusal ihtiyaçları karşılanmadığı için başarısız olur.

Duygusal yeme, aniden gerçekleşir. Belirli yiyeceklere karşı iştah aşırı açıktır. Yedikçe tatmin olunmaz. Sonunda suçluluk ve utanmışlık hissi kalır. Genelde diğerleri görmeden  yenilir. Fiziksel açlık ise yavaş yavaş gerçekleşir. Pek yiyecek ayırt edilmez. Karın  doyduğunda durulur. Sonunda kötü hissedilmez. 

Cevapları aramak için duygusal yemeyi neyin tetiklediğini öğrenmek adına derinlere doğru  kazı çalışması yapmak gerekiyor. ‘’Çok gergin ya da endişeli miyim? Bu çocukluğumdan  kalma bir alışkanlık mı? Sosyal çevrem kararlarımı etkiliyor mu? İçimde bir boşluk mu var  ya da sıkılmış mı hissediyorum?’’ Kişinin kendini yemek yiyerek uyuşturması bilinmesi ve  hissedilmesi rahatsızlık verecek duygularından kaçmasına yardımcı oluyormuş gibi  hissettirebilir. Ne hissettiğini bilmek ve aksiyon için adımlar atmak bu döngüyü kıracak.  Hislerini bilmek ve iyileşmek için adımlar atmak bireye sağlığını geri verebilir ve onu  güçlendirebilir ve onun kendine güvenini yerine getirebilir. Birey bedenini sağlıklı beslenip  desteklediğinde, duyguları kabul etmek için daha hazırlıklı olur. Egzersiz, uyku ve sağlıklı  beslenme üçlüsü stresin üstesinden gelmesine yardımcı olurken buzdolabına yapılan  yolculuk azalacak. 

Kendimi Nasıl Desteklerim?  

Etrafınızı sizin değerlerinizi paylaşan, sizi neşelendiren ve destekleyen arkadaşlarınız ile  kuşatın. Sizi keyiflendiren aktivitelere yönelin. Kendinizi iyi yaptığınız işler için tebrik edin.  Kendinize sevginizi gösterin. Şefkati kendinize yöneltin. Duygusal yeme kalıplarınızı  keşfetmek ve ana nedenlerini saptamak için size yardımcı olacak bir danışman bulun. 

Duygularınızı Hissedin.  

Duygularınızı hissetmek, onları beslemekten çok daha etkilidir. Aç olmamanıza rağmen  yemek yerken hangi sorunla karşı karşıya olduğunuzu fark edin. Biraz durun ve idrak  etmeye çalışın, şu an sizinle olan duygularınız neler? Onları yargılamadan adlandırın.  Sıkıntı mı? Endişe mi? Keder mi? Ne hissettiğinizi adlandırabildiğinizde, bunun üzerinde  çalışabilirsiniz. 

Duygularınız iç dünyanızın transparan penceresidir. Onları yiyeceklerle doldurup ışığı  kesmeyin. Duygular; sıkıntılarınızı ortaya çıkarmanıza, arzuları keşfetmenize, endişeyi  anlamanıza ve sizi mutlu ya da mutsuz eden şeyleri tanımlamanıza yardımcı olur.  Duyguların sizi güçlendirmesine izin verin.