Duygusal İstimara Uğramak Bugünün Yetişkinini Nasıl Etkiler?

Değerli okuyucular, Duygusal istismar, çocukların gereksinim duydukları sevgi, ilgi ve bakım
ihtiyaçlarını karşılamayarak psikolojik zarara uğratılma durumudur. Çocuğa bağırma, değer
vermeme, aşırı baskı ve otorite kurma, lakap takma; çocuğu reddetme, aşağılama, yalnız
bırakma, korkutma, tehdit etme, küçük düşürme, bağımlı kılma ve aşırı koruma; çocuğun
duygusal ihtiyaçlarını karşılamama, çocuktan yaşının üzerinde sorumluluklar bekleme, kardeş
ayrımı yapma görülen duygusal istismar türleridir.

Burada aslında duygularını düzenleyemeyen ebeveyn vardır. Çünkü, bu ebeveyn de kendi
çocukluğunda çok olumsuz duygular hissettiğinde, ona kimse rahatlatıcı bir rol üstlenmemiştir,
muhtemelen "Ağlama, yeter artık, ne var bunda bu kadar üzülecek veya ağlayacak" denilmiştir.

Bu ebeveyn veya bakım veren kişi üzüntüsünü ve diğer olumsuz duygularını çok yoğun yaşar.
Çocuğu yanlış davranışta bulunduğunda ona aşırı tepkiler verir “Seni terk ederim bırakırım”
tehdidinde bulunur, “ben senin yüzünden hasta olacağım” deyip onu gereksiz yere suçlar,
çocuğa olumsuz duygu yükler. Çocuklar o yaşlarda benmerkezci oldukları için, “Ben yaramazlık
yaptım annem onun için hasta oldu” diye düşünür. Bazı ebeveynler de eşiyle olan sorunlarını
çözemez, çocuğuna yaslanır ve onu adeta kendine bağımlı yapar. Eşiyle ilgili dertlerini çocuğuna
anlatır, çocuk böylece babayla sağlıklı bir ilişki iletişim kuramaz.

Bakımveren kişi anne ise, anne kendisi, stresli bir yaşam olayı yaşadığında, eşiyle veya
tanıdığıyla yoğun bir tartışmadan sonra ,çok ciddi bir öfke hissediyorsa, rahatlamak için
çocuğuna sarılır. Annenin negatif enerjisi , çocuğuna geçer ve anne rahatlar, sakinleşir, çocuk
kendini durduk yere kötü hisseder. Bu yüzden, anne kendini kötü hissettiğinde, duygularını
düzenlemeli ve kendini sakinleştirebilmeli, sonrasında çocuğuna sarılmalıdır.

Bazı ebeveynler de çocuğunun kapasitesi üzerinde ondan akademi başarı bekler. Bu ebeveynler
mükemmelliyetçi kişilerdir. Çocuklarından başarı anlamında hep daha fazlasını bekleyebilirler.