Eşçinsel Çocuklar ve Ailelerinin Bu Duruma Bakış Açısı

Eşcinsel olduğu için çocuğunu reddeden aileler toplumumuzda çok fazladır. Dini, sosyal ve kültürel faktörlerin sonucu olarak eşcinsel kişiler tarih boyunca ciddi sorunlara maruz kalmışlar. O sorunlardan en başta geleni de ailelerin eşcinsel çocuklarını redd etmeleridir. Aileler kendi standart ve norm beklentileri dışında gelişen olayları her zaman için manipüle etme ihtiyacı hissederler. Aile çocuğunun her hangi fiziksel rahatsızlığı olduğu zaman doktora götürme ihtiyacı hissettiği gibi, eşcinsel çocuğu için de doktor görüşünü ihmal etmez ve bu durumu “düzeltmeye” çalışır. Bunu yapıyor olması ailenin bu konuda ciddi bilgi eksikliğinin olduğunu göstermektedir. Bu tip bilgi eksiklikleri genelde ister eşcinsel birey isterse de ailesi için ağır sonuçlanmaktadır. 

En belirgin yanlış davranış çocuklarını kendi standartlarına uymadığı için reddeden ailelerdir. Bu aileler kendilerine ve topluma çocuğunu eşcinsel olduğu için kabul etmediklerini ve aslında toplumu memnun eden “sosyal norm” lardan çıkmadıklarını göstererek kendilerince bir yöntem geliştiriyorlar. Bu süreç öncelikle ailenin çocuğu tedavi olmak adına alandaki uzmanları gezmesile başlar, sonra doğru uzmanla karşılaşılmışsa aileye gerekli bilgiler verilir, karşılaşılmamış ise yanlış bilgiler eşliğinde ciddi sorunların temeli atılmaktadır. Maalesef toplumda bu durumdan yararlanan ve bu durumu tedavi etmeye çalışan “uzmanlar” var... Ailelere genelde “12 seansa çocuğunuzu iyileştiririm” gibi vaatlerde bulunan bu kişiler, 13.seansta çocuğunuz yeteri kadar istemediği için bir şey yapamadık diyerek kişini suçlayabiliyorlar... bu gibi durumların sonucu ise aslında ‘çocuğum istese yapardı ama istemediği için yapmadı’ anlamına geliyor ve bu gibi durumların birikimi de çocuğun reddine zemin hazırlayan faktörler arasında. 

Çünkü aile topluma mahçup olacağına çocuğunu reddetmeyi seçiyor. Reddedilmiş bu çocuklar yemek yemek için, su alabilmek, barınak bulabilmek için çoğunlukla sex işçisine dönüşmek dışında alternatifleri kalmıyor. Okuldan atılıyorlar, arkadaşları tarafından reddediliyorlar, iş bulamıyorlar.... Bu insanlar hayatta kalmak için onları içlerine alacak bir gruba sığınmak zorunda kalıyorlar.  Yani aslında önce aile, sonra da toplum bir insanın tüm haklarını sırf cinsel tercihi yüzünden elinden alabiliyor.

Ailenin eşcinsellikle ilgili eğitime ihtiyacı olduğu kadar aslında toplumun da bilgilendirilmeye ihtiyacı var. Eşcinsellikle alakalı yanlış inanışlarımızı değişirsek belki birgün insanları sırf cinsel tercihleri için dışlamaktan vazgeçe biliriz. Ve bir İNSANI dahil koruya bileceksek ne mutlu bize.

1. Çocuğunuz bir eşcinsel çocukla arkadaşlık ettiği için eşcinsel olmaz... Bu sebepten onları çevrenizden uzaklaştırmanıza gerek yok.
2. Eşcinseller “sapık” oldukları için eşcinsel değillerdir, kendinizi düşünün... Erkek olarak kendinizi bir erkekle, ya da kadın olarak kendinizi bir kadınla hayal edebiliyor musunuz? Hayır... Onların da sizden bir farkı yok, onlar da kendilerini hayal edemiyorlar...
3. Çocuğumu reddederek burnunu sürtersem mecbur düzelerek geri dönecektir... maalesef düzelte bilecekleri birşeyleri olmadıkları için de geri dönmüyorlar... ve hayatta kalabilmek için her şey yapmak zorunda kalıyorlar... kendilerine sizlerin de onaylamayacağınız başka aile(ler) ediniyorlar.
4. Evlenirse düzelir... Hayır... hiç bir zaman, hiç bir koşulda düzelmez... Neyi nasıl düzelteceklerini hayal ediyorsunuz? Hiç kimse her defasında tecavüze maruz kalmak zorunda değildir?!
5. Tedavisi mümkündür.. Tarih boyu eşcinselliği tedavi etme denemeleri çok ağır sonuçlar vermiştir, tüm tedavi denemeleri ağır depresyon, travma ve intiharlarla sonuçlanmıştır... 
6. ‘Ne yapıyorlarsa yapsınlar gözümüz görmesin bari’... Sosyal medya profilinizde sevgiliniz, nişanlınız, eşinizin olduğu fotoğraflarlarınızı paylaşmıyor musunuz? Sizin yaptığınız şeyi onların elinden alma yetkiniz neden olsun ki?
7. ‘Çok fazla asiler’.... Bu kadar sosyal ve psikolojik şiddete maruz kaldıktan sonra, toplum ve aile reddettikten sonra bu kişilerden nasıl bir savunma mekanizması beklememiz söz konusu olabilir ki?! 

Eğer bir uzman desteği alınacaksa bu çocukların, ergenlerin ruhsal sorunları, toplum baskısıyla nasıl başetmeleri gerektiği öğrenmeleri için, yaşadıkları travmalar  için olmasını öneririm...