Fedakarlık Evlilikte Ne Derece Olmalı?
Yazar Nazlı Çalışkan • Psikolojik Danışman Ve Rehber • 15 Mart 2019 • Yorumlar:
Mutlu evlilik ihtiyaçlarımızın karşılandığı, kimseye muhtaç olmadığımız iş ve evle ilgili sorumlulukların yerine getirildiği bir düzen değildir. Bunlar sadece birlikte yaşamak için gerekli olan şartlardır. Bu şekilde mutlu bir evlilik değil sağlam bir ev arkadaşlığı diyebiliriz. Mutlu evlilik insanın kendini güvende ve huzurlu hissettiği bir sistemdir.
Evlilik bir mutlulukla ve hayallerin kurulu olduğu bir yolda yürümeyle başlar. Eşler bu yolda birbirlerine eşlik ederler ve hayallerine ulaşmak için karşılarına çıkacak bütün engelleri aşmak için birbirlerine destek olurlar. Buraya kadar hiçbir sıkıntı yok her şey yolunda ama bazen bazı çiftler bu yolda karşı tarafın daha çok fedakarlık yapmasını ve sürekli alttan almasını isterler.
Fedakarlık mutlu bir evlilik için ne derece iyidir ? sorusunu yöneltelim kendimize eşlerden birisi sürekli fedakarlık yapıp alttan alıyorsa zamanla diğer eş kendinin yetişkinlik özelliğini kaybeder ve sürekli onu alttan alan herşeyiyle kabul eden bir eşi olmasından dolayı kendisini koruma altında gibi hissetmektedir. Zamanla bu ilişki karı koca ilişkisi olmaktan çıkmakta daha çok anne çocuk ilişkisine dönüşmektedir. Ekonomik anlamda sıkıntı çeken bir aile de eşi sürekli fedakarlık yapıyorsa bütün ihtiyaçlarından kısıyorsa kendine ait hiç birşey istemiyorsa eşini zora sokmamak için veya eşinin eksikliklerini o üzülmesin diye dile getirmiyorsa sürekli fedakar davranıyorsa evliliğine yarar sağlamak yerine zarar veriyordur. Bu şekilde devam eden bir ilişkide erkek zamanla eşini mutlu etmek için hiçbir çaba sarf etmeyecektir çünkü onu ne koşulda olursa olsun kabul eden anne gibi koruyan sarıp sarmalayan bir eşi vardır. Nasıl bir aile ortamı sunarsa sunsun kabul eden şikayetçi olmayan bir eşin olması o erkeği hiçbir zaman harekete geçirmeyecektir. Erkek ise erkeklik duygularının kaybolduğunu görecek ona kendisini erkek gibi hissettiren kişilere ilgi duymaya başlayacaktır. Çünkü evliliğinde erkeklik değil çocukluk duygusu yaşatılmaktadır. Ya da tam tersi bir durumda karşımıza çıkmaktadır. Sürekli fedakarlık yapan bir süre sonra bu yaşam tarzından yorulmakta kendine değer veren onu değerli hissettiren kişilere ilgi duymaya başlamaktadır. Bunun için ne yapmalıyız hiç fedakar olmayacak mıyız ? hayır tabi ki bunun dozunu iyi ayarlamalıyız. Mutlu evliliklerde fedakar olmak şarttır ama fedakarlıklarımızda karşılık beklersek ya da kendimizden ödün verecek şekilde yapabileceklerimizin üstünde fedakarlık yaparsak sonra pişmanlık yaşarız.
Fedakarlıklarımız ne türde olmalı dersek ; Her türlü hatanın peşine düşmemeliyiz yada onun yaptığı hataları yanlış davranışları ard arda yaptığında susayım üzülmesin söylersem kırılır diye eşimizi uyarmamazlık yapmamalıyız. Eşimizi güzel bir üslupla onu suçlamadan hatasının farkına varmasını sağlamalıyız evet fedakarlıklarımız olmalı ama ne türde onu kıskandığımız da onunla tartışmak kısıtlamalar getirmek yerine bu duygularımıza ket vurarak ona güvendiğimizi göstererek eşimize destek olarak sahiplenerek fedakarlığımızı gösterebiliriz. Bazı zamanlarda ise eğer çalışan bir eşimiz varsa onda evde kusursuz bir anne yada ev hanımlığı beklemek yerine eşimizin de biz gibi akşama kadar çalışıp yorulduğunu anlayışla karşılayıp onun evdeki sorumluluklarını paylaşarak yükünü hafifletmekle evliliğimiz için yapmış olduğumuz yararlı fedakarlıklardandır. Bu tarz yapılan fedakarlık lar mutluluğumuza mutluluk katacaktır. Dikkat etmeliyiz ki fedakarlıklarımızda aşırıya kaçmamak kendi değerlerimizi korumamızı sağlayacaktır. Unutmayalım ki her şeyin çoğu zarar azı karardır.