Filial Terapi

Filial terapi, filial oyun terapisi olarak da bilinmektedir, aile terapisi ve oyun terapisi yaklaşımlarının bütünleştirdiği bir terapi yaklaşımına sahiptir. Filial terapinin gelişimi, 1970'lerde, Virginia Axline’ın oyun terapisi kuramından esinlenerek başlamıştır. Ebeveynlerin çocuklarıyla etkileşimlerini geliştirmeye yönelik bir yaklaşım olarak ortaya çıkmıştır. Daha sonra, Paul ve Linda Harris gibi terapistler tarafından daha da geliştirildi ve yapılandırıldı. Temel amacı, ebeveynlerin çocuklarıyla etkili iletişim ve duygu paylaşım becerilerini artırmaktır. Bu süreçte, terapistler ebeveynlere eğitim vererek, çocuklarının duygusal ve sosyal gelişimlerine katkıda bulunmalarını sağlamayı hedefledi. Böylece hem ebeveyn hem de çocuk için olumlu sonuçlar elde edilmiştir. Filial terapi, ebeveynlere çocuklarıyla bire bir oyun terapisi müdahalelerine nasıl katılacaklarını öğretmek için psikoeğitim kullanmaya odaklanır. Bu uygulama ile, çocukların yönlendirici olmayan oyun aktivitelerini kullanarak ilişkilerini geliştirmelerine ve iyileştirmelerine yardımcı olmayı amaçlar. Ebeveynlere oyun terapisi becerileri öğreterek, ebeveynlerin çocuklarının sorunlarının üstesinden gelmelerine yardımcı olma konusunda aktif olmalarını sağlar. Bu terapi ayrıca çocukların yeni beceriler geliştirmesine yardımcı olurken aile birimini de güçlendirir.

Özetle, filial terapi, çocukla ebeveynler arasındaki bağları güçlendirmeyi amaçlanmaktadır. Çocukların duygusal ve davranışsal sorunlarını ele almak için de kullanılmaktadır. Normalrmal gelişim gösteren hem de duygusal, davranışsal ve gelişimsel güçlükleri olan çocuklar ile kullanılmaktadır. 3-12 yaş arasındaki çocuklara uygulanmaktadır.

Filial Terapi Hangi Durumlarda Kullanılır?

Filial terapi, çocukların davranışsal, sosyal ve duygusal işlevlerini etkileyen çeşitli sorunların ve durumların tedavisinde yardımcı olabilmektedir. Filial terapi bu gibi durumlarda kullanılabilmektedir:

• Duygusal Problemler: Anksiyete, depresyon veya öfke yönetimi sorunları yaşayan çocuklar için.

• Davranışsal Sorunlar: İnatçılık, saldırganlık veya okulda sorun çıkarma gibi davranışsal zorluklar için.

• Aile İlişkileri: Ebeveyn-çocuk ilişkilerinde yaşanan çatışmalar veya iletişim sorunları için.

• Kaygı ve Travma: Ayrılık kaygısı, travma sonrası stres bozukluğu gibi durumlarda.

Bu terapi, ebeveynlerin çocuklarıyla daha sağlıklı bir ilişki kurmalarına ve sorunları birlikte çözmelerine yardımcı olur.Filial terapi ayrıca çocukların ve ebeveynlerinin birbirlerine karşı daha açık ve anlayışlı olmalarına yardımcı olur. Çocukların daha güvenli bir bağ geliştirmelerine, iletişimi iyileştirmelerine, olumsuzluğu azaltmalarına yardımcı olabilmektedir.

PSİKOLOG BERNA TONKUL