Hepimiz İçin Sağlık Kültürü

Önce sağlık diye başlamış söze atalarımız. Gerçekten de her şeyin başı sağlık. Kaybedilmesi kolay kazanılması bazen zor veya imkânsız olan eşsiz bir hazine. Peki bize verilen bu muhteşem hediyenin kıymetini ne kadar biliyoruz? Onu ne kadar koruyabiliyoruz? Sevdiklerimizle birçok planlarımız ve hedeflerimiz varken sağlıklı yaşamakla ilgili hedefler koyuyor muyuz? Yoksa kaybedince mi anlarız kıymetini?

Yaşadığımız çağ bizden hızlı ve yoğun olmamızı bekliyor gibi. Caddeler, sokaklar, Alışveriş merkezleri evler. Nerdeyse herkes büyük bir koşturmaca içerisinde. İnsanlar stresli ve meşgul. Acaba nereye bu gidiş ! Ne var ki zaman akıp giderken önceliklerimizi nasıl dizayn ettiğimiz çok önemli. Sağlığımızı korumak, kendimize ve sevdiklerimize zaman ayırmak zannımca hayatımızın merkezinde olması gerekir. Düşünelim hep birlikte kaçımız bu konuda başarılı kaçımız muzdarip. Geçenlerde karşılaştığım bir arkadaşımla karşılaştığımda çocuklarından birinin kilo vermeye karar verdiğini ve ona özel diyet yemekler yaptıklarını söyledi. Ailedeki diğer bireylerinde kilo sorunu olduğunu ancak diyet düşünmediklerini ifade etti. Nedenini sorduğumda yemek zevklerinin hamur işleri ve tatlı ağırlıklı olduğunu ve bundan vazgeçemeyeceklerini söyledi. Bu noktada iki önemli faktör dikkatimi çekti. Birincisi ailenin beslenmeye bakışı, geliştirdikleri ortak hâkim kültür sağlıksız beslenmeyi pekiştiriyor. İkincisi ise bir üyenin farklı beslenmeye başlaması ile onu yalnız bir mücadeleye itip adeta pes etmesini sağlamaya çalışmaktı. Beslenme alışkanlıklarının psikolojik anlamları olduğunu sürekli vurguluyoruz. Burada ne kadar sağlıklı beslenme kararları alınsa da bir süre sonra ailenin yerleştirdiği beslenme kültürü yeniden devreye girecektir. Çünkü bireyin anlam verdiği haz aldığı onlardır. Bir grup yengeç sepete konulduğunda bazıları dışarı çıkmaya çalışır. İlk yukarı çıkıp kıskaçlarıyla kurtulmaya çalışana aşağıdan yetişen bir yengeç tutunur. Ona da başkaları tutunur. Böylece birkaç yengeci aynı an da yukarı taşıyamayan yengeç aşağı düşer. Sonra bir başka yengeç aynı şekilde yukarı tırmanır. Onu da sonradan tutunanlar aşağı çekerler. İşte bu yengeçler aile içinde de olunca bir üyenin beslenme alışkanlığını değiştirmesi çok çok zorlaşır.

Sağlık ve sağlıklı beslenme bir kişi için gerekli değil hepimiz için gerekli ve önemlidir. O halde eğer mevcut alışkanlıklarımız gerçekten zararlı ise faydalı ama haz alabileceğimiz yeni alışkanlıklar edinemez miyiz? Bence bu mümkün. Eğer kararları birlikte alır ve birlikte uygularsak yeni bir beslenme kültürü oluşturabiliriz. Hepimiz için sağlıklı ve doğru beslenme kültürü. Sağlıcakla kalınız…