Kalabilmek

Bir önceki yazımda belirsizliğe olan tahammülsüzlüğümüzden bahsetmiştim. Bize ait olan, ancak içimizde bir türlü yer açamadığımız duygu, düşünce, bedensel tepki ve yaşam olaylarımız. Kaygı, üzüntü, hayal kırıklığı, reddedilme, ayrılık, güçsüzlük, acı ... Hepsi insan deneyiminin bütününün ayrıştırılamaz parçaları. Kendi heykelinizi yaptığınızı hayal edelim. Heykeliniz ancak tüm parçaları bir araya geldiğinde bütününüzü oluşturur ve hem sağlamlığını hem de eşsizliğini, iyi ve kötü olarak yargıladığınız tüm parçalarının bir arada var oluşundan sağlar. Heykelin size iyi gelmediğini düşündüğünüz parçalarını çekip almaya kalkarsanız eğer, zaman içerisinde diğer parçalarınında güçsüzleştiklerini görürsünüz. Burada size daha hoş görünen, pürüzsüz bir heykel oluşturmaya çalışırken heykelin asıl hikayesinden uzaklaştığı ve dayanıklılığını yitirdiği söyleyenebilir. Yaşamımızda bize huzursuzluk veren olgularımızı da tıpkı bu örnekte ki gibi bir türlü içimizden söküp atamadığımızı ancak tam olarak da bir yerlere sığdıramadığımızı farkedebiliriz. Bize acı veren parçalarımızı, ne kadar farklı bir yöne bakıp yok sayarsak, onları ne kadar değiştirmeye çalışırsak aslında o kadar eksik kalıyor, o kadar acı çekiyoruz. Burada kabul konusu devreye giriyor; kulağa çok basit gelse de bunu yapmamak uğruna bir hayat boyu mücadele edebiliyoruz bazen. Ne kadar acı verici olabilseler de, hayatın karşımıza çıkardığı her ne ise (duygu, düşünce, olay) mücadeleyi bırakıp, onları açık ve kabullenici bir duruş ile karşılayabilmek; yani kalmayı öğrenmek. Tabi ki alışılagelmiş tepkimiz bu değil ve tıpkı bir dürtü gibi bu deneyimlere kendimizi kapatmadan veya hemen gidebilecek farklı bir yer aramadan önce bolca cesaretlendirilme ve pratik önerilere ihtiyacımız var. Zor olan içsel deneyimlerimizi görmek, duymak, hissetmek ve aynı bedende var olabilmeyi araştırmak iyileşmeye giden en derin ve etkili yollardan biri. Şimdi ve burada, hayatın size getirdiği deneyim her ne ise, belirsizliği ve kontrol edemediklerinizi kabul ederek, hikayenizin tüm parçalarıyla kalabildiğiniz nice günler dilerim..