Kardeş Kıskançlığı

Kardeş kıskançlığı, ailelerde sıkça karşılaşılan bir sorundur. Yeni doğan bir bebeğin aileye katılması, diğer kardeşlerin kıskançlık duygularını tetikleyebilir. Bireysel Psikolojinin kurucusu Alfred Adler büyük çocuğu ‘’Tacını yitirmiş bir kral olarak’’ tanımlar. Ayrıca, bir kardeşin diğer kardeşlerden daha fazla sevilmesi veya başarılı olması da kardeş kıskançlığına neden olabilir. Kardeş kıskançlığı, aile içinde oldukça yaygın bir duygudur ve çocukların gelişim sürecinde normal kabul edilir. Ancak, bu kıskançlık hissi bazen abartılı ve olumsuz davranışlara yol açabilir.

Örneğin, kıskançlık hissi nedeniyle bir kardeş, diğer kardeşiyle ilgili yalan söyleyebilir, onu kötüleyebilir ya da ona fiziksel şiddet uygulayabilir. Kardeş kıskançlığına neden olan diğer belirtiler arasında, diğer kardeşin başarısını engelleme, ona zarar verme, onunla ilgilenmeyi reddetme veya onu dışlama gibi davranışlar yer alır. Ayrıca, sürekli rekabet etme, diğer kardeşin başarısını küçümseme veya onun hatalarını vurgulama da kardeş kıskançlığı belirtileri arasında yer alabilir. Ebeveynlerin kardeş kıskançlığı konusunda hassas olmaları ve bu konuda çocuklarına yardımcı olmaları önem arz etmektedir.

EBEVEYNLER NE YAPMALI?

Ayrı zaman ayırın: Her çocuğunuzla ayrı zaman geçirmeye çalışın. Bu, her çocuğunuzun kendilerini özel ve sevildikleri hissetmelerine yardımcı olur.

Adil davranın: Çocuklarınız arasında adil davranmaya çalışın. Örneğin, bir çocuğunuzun diğerinden daha fazla ödüllendirildiğini veya diğerine göre daha çok özendirildiğini fark ederseniz, bunu düzeltmeye çalışın.

İletişimi açık tutun: Çocuklarınız arasındaki iletişimi açık tutun. Kıskançlık hisseden çocuğunuzun hislerini anlamaya çalışın ve onunla konuşun. Ayrıca, kardeşlerinin birbirlerini nasıl hissettirdiklerini anlamaya çalışın.

Değerlendirin: Çocuklarınız arasındaki ilişkileri değerlendirin. Olumlu etkileşimleri övün ve olumsuz etkileşimleri ele alın.

Sabırlı olun: Kıskançlık hisseden çocuğunuzun hislerini önemseyin ve sabırlı olun. Bu duygunun nedenleri hakkında konuşarak, onların bu hisleri hafifletebileceğinizi unutmayın.

Destekleyin: Kıskançlık hisseden çocuğunuzun benlik saygısını ve özgüvenini destekleyin. Onları özel ve önemli hissettirmeye çalışın.

Paylaşmayı öğretmek: Ebeveynlerin, çocuklarına paylaşmanın önemini öğretmeleri önemlidir. Ayrıca, çocukların birbirleriyle ortak ilgi alanları bulmalarına yardımcı olmak da kardeşler arasındaki ilişkileri güçlendirebilir.

Olumlu takviye: Ebeveynlerin, çocuklarının olumlu davranışlarını takdir etmeleri ve ödüllendirmeleri önemlidir. Ayrıca, çocukları arasındaki olumlu ilişkileri teşvik etmek için aile aktiviteleri yapmak da faydalı olabilir.

KARDEŞ KISKANÇLIĞI DURUMUNDA YAPILMAMASI GEREKENLER

Kıyaslamak: Çocuklarınız arasında kıyas yapmak, kardeş kıskançlığını daha da artırabilir. Çocukların kendilerini birbirleriyle karşılaştırmaları ve hangisinin daha iyi olduğuna karar vermeleri sağlıklı değildir. Bu nedenle, her çocuğunuzun farklı yetenekleri ve güçlü yönleri olduğunu kabul edin ve her birini özgün bireyler olarak sevin.

Bir çocuğu diğerine tercih etmek: Bir çocuğu diğerine tercih etmek, kardeş kıskançlığını daha da kötüleştirir. Ebeveynler olarak, çocuklarınız arasında ayrım yapmamalısınız ve her birinin kendilerini sevildiklerini hissetmelerini sağlamalısınız.

Kardeşlerin birbirlerini cezalandırmasına izin vermek: Bir kardeşin diğerine zarar vermesine veya onu cezalandırmasına izin vermek, kardeş kıskançlığı sorununu daha da kötüleştirebilir. Bu nedenle, kardeşler arasındaki çatışmaları yönetmeye ve çözmeye yardımcı olun.

Kıskançlık hislerini görmezden gelmek: Kıskançlık hisleri, çocuklar için normal bir duygudur ve görmezden gelinmesi gereken bir şey değildir. Ebeveynler olarak, çocukların hislerini anlamaya çalışın ve onları dinleyin.

Suçlamak: Kıskançlık hislerini ele alırken, çocukları suçlamak veya suçlamak yanlıştır. Bu, çocuklarınızın kendilerini savunmasız ve yalnız hissetmelerine neden olabilir. Bunun yerine, onları anlamaya ve desteklemeye odaklanın.

Kıskançlığı körüklemek: Kıskançlık hislerini körüklemek, çocukların daha da fazla kıskançlık hissetmelerine neden olabilir. Bu nedenle, çocuklarınızın birbirlerini desteklemelerine ve sevgi dolu bir ortamda büyümelerine yardımcı olun.