Konfor Alanı Bedeli

Yazar İrem Bulut • 3 Nisan 2024 • Yorumlar:

“Değişmek zor, değişmemek daha zor.”

Gemiler limanları sever ancak gemilerin yeri limanlar değil açık denizlerdir. Bazen olduğumuz “güvenli” limanda kalmak (konfor alanı) rahat gelir bize; güvenlidir, bildiğimiz yerdir, konforludur, bellidir ve yakın vadede bize bir bedeli yokmuş gibidir. Bu güvenli yer bize nasıl zarar verebilir ki? Oysa açık denizlerin bedeli… O bedel çok daha hızlıdır, belirsizlik hemen beliriverir.

Açık denizlerin bedeli daha erkendir ve zihnimiz daha erken alacağı bir ödül ve bedel için daha hassastır. Bu konuda yapılmış ünlü bir deney şöyledir: kişilere “size şimdi 1 dolar mı verelim bir hafta sonra 10 dolar mı verelim” dediklerinde katılımcıların büyük çoğunluğu -daha az olmasına rağmen- hemen şimdi alacakları 1 doları tercih etmektedir. Zihnimiz bu kadar şimdinin konforundayken işimizi motivasyonun gelmesine bırakamayız, peki çözüm nedir? Çözüm alışkanlıklarımızda yatmaktadır, motivasyonun gelmesini beklemeden o işimizi, projemizi yapmaya oturmak ve başlamaktadır. Zihnimiz dinlenmek ister, güvenli yerde kalmak ister..

Açık denizlere çıktığımız zaman büyük dalgalarla, karanlık havayla karşılaşma ihtimalimiz hemen oluşur, oysa limanda kaldığımızda yakın vadede bir bedel ödemiyor-muşuz gibi gelir. Limanın uzun vadeli bedelleri daha yoğundur; paslanmış yosun tutumuş, hareket ettirmek istediğimizde epey zorlanacağımız bir gemi…

Bir şey yapmamanın bedeli yapmanın bedelinden daha yaralayıcı ve işlev düşürücüdür.

Limanda (Konfor alanında) Kalmanın Bedelleri:

Hareketsizlik, bir-şey olma ihtimalinin yok edilmesi

Edilgen konum-yalnızca gelen yeni gemiler oldukça bir farklılık

Yaşamın büyümemesi

Potansiyelini gerçek kılamamak

Denize Açılmanın Bedelleri:

Büyük dalgalarla hemen karşılaşma 

Geminin alabora olması ihtimali

Belirsizlik

Keşfedilen yeni yerlerin öngörülememesi

Kalmanın ve gitmenin bedelleri çalışması; bir yere taşınırken, yaşamımızla ilgili bir karar verirken, yeni bir projeye başlarken özellikle ikilemler arasında kalındığında kullandığımız bir çalışmadır. 

Değişmek, yeni bir şeylere başlamak, eyleme geçmek zordur evet ancak değişmemek daha zordur… Ve en kritiği, konfor alanımızda büyüyemeyiz… Bir bebeğin annesinin kucağında kalmaya devam ettiği sürece yürümeyi öğrenemeyeceği gibi…

“Çık, ormana git. Ormana gitmezsen yolculuğun başlamaz ve hiçbir şey olmaz…” -C. P. Estes

Uzm. Kln. Psk. İrem Bulut

Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır, tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

Yorumlar: (0)