Miyom

İyi huylu rahim kitlesidir.

Rahimin düz kas tabakasından (myometrium) gelişir.

Kansere dönüşme ihtimali binde birdir.(1/1000)

Yaşam boyu beyaz ırkta %70, siyah ırkta %80 oranında görülür. Yaklaşık %25’inde klinik bulgu verir.

Aynı kişide değişik boyutlarda, birden fazla bulunabilir. Bazen bütün karnı dolduran bir kitle büyüklüğüne ulaşabilir.

Rahimdeki yerleşim bölgesine göre üç gruba ayrılır.

Subseröz: Rahimin karın zarıyla örtülü olduğu dış tabakasından karın boşluğuna doğru büyüyen tipidir. Çoğunlukla sadece kitle etkisi ve çevre organlara baskı bulgularıyla kendisini gösterir.

Submüköz: Rahim içindeki adet
görülen ve gebeliğin geliştiği zara(endometrium) baskı yapan ve rahim içine doğru büyüyen tipe denir. Artmış adet kanaması veya ara kanama şeklindeki kanama düzensizliği en sık bulgulardır. En sık miyom ameliyat nedenidir. Ameliyat şekli miyomun büyüklüğüne ve yerine göre değişmektedir.
Intramural: Rahim duvarı içinde büyür. Yukarıdaki iki miyom tipinin de bulgularını verebilir.
 

​En sık ameliyat nedenleri şunlardır:
   -  Alt karın muayenesinde ele kitle gelecek kadar rahimin büyümesi(Normalde rahim ve yumurtalıklar karın muayenesinde ele gelmez!)
   -  Medikal Tedaviye cevap vermeyen ve anemiye neden olan kansızlık(Kadınlarda anemi araştırmasında mutlaka adet düzeni ve yoğunluğu araştırılmalı ve jinekolojik muayene yapılmalıdır!)
   - Tekrarlayan gebelik kayıplarında başka bir neden bulunamazsa
   - Tekrarlayan başarısız tüp bebek tedavilerinde
   - Çevre organlara, özellikle idrar torbası(mesane) ve idrar yollarına(üreter) şiddetli baskı bulguları
   - Açıklanamayan, tekrarlayan alt karın ve şiddetli adet ağrılarında
 

Tedavi: Çeşitli hormonal ilaçlarla yaygın denemelere rağmen, miyomların uzun süreli ve başarılı bir medikal tedavisi yoktur. Östrojen hormonuna bağlı büyüme gösterdiği için genellikle menopoz sonrası küçülürler. Bilinen en etkin tedavi yöntemi; cerrahi olarak miyom (miyomektomi) veya rahimin(histerektomi) alınmasıdır. Miyomun veya rahimin alınması kararında en önemli etkenler; hastanın yaşı, doğurganlık isteği ve miyomların yerleşim yerleridir. Genel olarak bakıldığında vakaların çok önemli bir kısmında teknik olarak sadece miyomu çıkartıp rahimi korumak mümkündür. Operasyonun temel amaçları; en az kesiyle, en az kan kaybıyla, en az çevre doku hasarıyla ve özellikle doğurganlık beklentisi olan hastalarda rahim duvarını katlar halinde sağlam bir şekilde tamir etmek olmalıdır.

Miyomektomi ameliyatı sonrasındaki gebeliklere doğum şekli sezaryen olmalıdır!