Narsist Bir Ailede Mi Büyüdünüz?

Benim çocuğum;

Benim isteklerimi yerine getirir

Benim düşüncelerimi bilir

Benim istediğim gibi davranır

Benim çocuğum hata yapamaz, yapsa da hatasını hemen söylerim düzeltir

Benim çocuğum mükemmeldir

Benim çocuğum için her şey feda olsun

Senin için;

Senin için saçımı süpürge ettim

Senin için boşanmadım

Senin için çalışıyorum 

Senin için şunlardan vazgeçtim 

Senin için aldım 

Senin için bunları kabul ettim 

Size bir yerden tanıdık geliyor mu? 

Bu satırları çoğaltmak mümkün. 

Bunca şeyi çocuğunuza yükleyemezsiniz. 

Narsist ebeveynin çocuğu olmak çok zordur. Sürekli  eleştiriye maruz kalma, her an tehdit edilme, en mükemmeli  olma, her an kontrol edilme ne kadar zor ve travmatik bir  deneyimdir. 

Bu durum sizin suçunuz değildir. Ebeveynlerinizin evliliği  istenildiği gibi gitmiyorsa siz sorumlu değilsiniz. Onlar konfor alanlarını bırakamadıkları için ya da yeni bir hayata başlama  korkusuyla sizi bahane gösterirler. Sizin için bir şeylerden  vazgeçmiş olmaları kendisinin o şeyi yapacak kadar kendine  güvenemediği ama kendini rahatlatması için bir suçlayış bir  gerekçe bulması gerektiği anlamına gelir. 

Peki bu durumlar siz ne yapabilirsiniz? Kendinizin suçlu olmadığını kabul edip, bu yükten kurtulmalısınız. Böylelikle  kendinizi sevmeye de başlarsınız. Ebeveynlerinizin  davranışlarını kabul edin, değiştirmeye çalışmayın. Siz  kendinizi değiştirmeye başlayınca onlarında sözlü ve sözsüz davranışlarının zaman içerisinde değiştiğini göreceksiniz. Sizdeki kabullenişi ebeveynlerinize aktarmalısınız. “Yaşadığınız hayatın sorumlusu ben değilim ama maruz  bırakılan benim” bu söz sürekli suçlamalardan kurtulmaya başladığınız ilk nokta olabilir. Kendinizi savunmayı ve  korumayı öğrenin.  

Elbette bunlar kolay değildir ama kendinizde oluşturacağınız  ben tüm yaşananlarının sorumlusu değilim farkındalığı  özlediğiniz birçok yaşam faaliyetinin önünü açacaktır.