Otizm Spektrum Bozukluğu

Ebeveynlerle olan her görüşmede çocuklarla olan iletişim sıkıntılarından yakındıklarını görüyorum. Bu sitem bazen karşılıklı anlaşamamazlık, bazen de tek taraflı sesine duyuramama olarak ortaya çıkıyor. Anne-babalar ve çocuklar karşılıklı beklenti içerisinde oluyorlar ve bu beklentiler kayıtsız kaldığında sorunlar ortaya çıkabiliyor. Çocuklarda anahtar nokta, nörolojik zorluklara rağmen onların büyük bir neşe ve sıcaklıkla anlamlı iletişim ve problem çözmenin önemli becerilerini öğrenebilmeleridir.

Bu durum otizm spektrum bozukluğunda daha da şiddetli geçmekte. Otizm, ortaya çıkması geciken sosyal iletişim ve dil becerilerinde olduğu kadar çeşitli duygusal, bilişsel, hareketsel ve duyusal becerilerde de oluşan karmaşık bir gelişim bozukluğudur.
Anne ve babalar çocuklarının onlara cevap vermediğini veya söylediklerini yapmadığını gördüğünde çatlaklar belirmeye başlıyor. Peki ebeveynler her zaman haklı mıdır? Hep en doğrusunu mu yaparlar?
Her davranış yanlış olmamakla beraber tabii ki içgüdüsel olarak doğrularımızda vardır. 
Çocuğunuz size cevap vermiyorsa yaptıklarınıza kayıtsız kalıyorsa veya kendi etrafında dönme, oyuncakları sıralama ya da kelimeleri belirli bir anlam ya da amaç olmadan tekrar etme gibi özel davranışlar sıkça gözlemlenir, bu semptomlar aslında ilişki kurma, iletişime geçme ve düşünme ile ilgili daha temel problemlerden kaynaklanmaktadır. Öncelikle hekiminize başvurunuz daha sonra multidisipliner bir ekiple serüveninizi başlatınız. Her çocuk bir bireydir ve aileler çocuklarını bir birey olarak değerlendirilebileceği bir program ile çocuklarının yapısına göre geliştirilebilecek ve onu anlamlı iletişim ve ilişkilere yönlendirebilecek bir terapi planı isterler. 
Bu ebeveynler aynı zamanda çocuklarının tedavi planının bir parçası olmayı arzu eder. OSB olan çocuklar için daha iyi bir gelecek artık mümkündür. Kapsamlı ve bireyselleşmiş bir yaklaşım uygulandığında, değerlendirme ve tedavi sağlıklı bir gelişim üzerine kurulduğunda yüksek fonksiyon düzeyinin daha da ilerisine ulaşmaktadır. Hedef çocuğun sadece yüzeydeki davranış ve semptomlarıyla uğraşmak değil, sağlıklı bir gelişim için temeller inşa etmektir.

Terapide ise; çocuklar gelişimleri sırasında raydan çıkan ya da kaçırılan önemli kritik becerileri geliştirmeyi öğrenirler. Bunlar diğer insanlarla sıcak ve mutlu bir ilişki kurmak, anlamlı ve amaca uygun iletişime geçmek (önce mimikler ve sonra kelimelerle) ve çeşitli şekillerde mantıklı ve yaratıcı bir şekilde düşünmektir. Semptom ve davranışların kendisine değil, otistik semptomlara götüren ve altta yatan eksikliklere odaklanmak gerekir. Terapiler statik değil dinamik olmalıdır.
Unutmayın Dünyayı çocuklarımız, çocuklarımızı da sevgi kurtaracak...O