Otizm

İlk kez Leo Kanner 1943’de ‘erken infantil otizm’ terimini kullanmıştır. Temel sorunlar;

-Sosyal iletişimdeki yetersizlik,

-Konuşmada gecikme ya da hiç konuşmama,

-İlgi ve etkinliklerde sınırlı, basmakalıp ve yineleyici örüntülerin olmasıdır.

Otizmde dil gelişimi:

-Konuşma olmaz ya da gecikmiştir. Konuşmadaki en belirgin özellik budur.

-Zamirleri ters çevirme, (ben yerine o demek gibi).

-Melodik konuşma,

-Soru sorar tarzda konuşma,

-Kendi kendine konuşma,

-Erken ekolali-soruyu tekrar etme,

-Gecikmiş ekolali,

-Monoton ya da gürültülü konuşma,… görülebilir.

Otistik bozukluk olan çocukların zeka düzeyleri oldukça değişken olmakla birlikte zeka düzeyi %21-30’unda ancak 70 üzerindedir.

Otistik bozuklukta sosyal gelişimdeki sorunlar;

-Sosyal gelişimde sapma
-Gülümsemenin gecikmesi ya da yokluğu
-Taklitte yetersizlik, göz göze gelememe

-Arkadaşlık kuramama, oyun oynamama
-Dokunulmaktan hoşlanmama
-Görmüyormuş gibi bakma
-Başkalarının duygularına karşı empati yapamama
-Uygunsuz etkileşim

Taklit edebilme; öğrenmede önemli bir yeti olduğu için bu çocukların eğitiminde sık sık tekrar etmeler gerekmektedir. Sosyal uyum sağlama ve kabulde empati yeteneğinin olması da diğer önemli yetidir. Başkalarının duygularını, söylemek istediklerini algılayamayan çocuk yeterli ve doğru sosyal iletişim kuramaz.

Otistik bozukluğu olan çocukta duygulanım;

-Donuk, künt
-Cezaya ve ödüle cevapsız,
-Huzursuz, huysuz,
-Sebepsiz ağlayıp, gülen,
-Durum ve olaylarla uygunsuz duygulanımlar,… görülebilir.

Otistik bozukluğu olan çocukta dikkat;

Genellikle dikkat dağınıktır. Bazen bazı nesne ya da olaylara olağanüstü fazla dikkat gösterebilir.

Otistik bozukluğu olan çocuktaki sensorimotor sorunlar;

-Hipotoni,
-Yürümede geçikme gibi kaba motor kas gelişiminde sorunlar,
-Parmak ucunda yürüme,
-El becerilerinde yetersizlikler, sakarlık gibi ince motor kas gelişiminde sorunlar,
-Dyspraxia
-El çırpmalar, dönme hareketi gibi stereotipik (anlamsız yineleyici hareketler) hareketler
-Sese aşırı tepki veya tepkisizlik… görülebilir.

Otizimde gidişatı belirleyen ölçütler;

-5 yaşında halen konuşmanın gelişmemiş olması,
-Zeka düzeyinin 50’nin altında olması,
-Tabloya epilepsi gibi organik bir bozukluğun eşlik etmesi,
-Klinik tablonun şiddetinin ağır olması,
-Özel eğitime geç başlanması,
-Olumsuz aile ve diğer çevre koşulları,
-Anne-çocuk arasındaki duygusal bağın zayıf olması,
-Geç tanı konulması,… Otizmin gidişatındaki olumsuz faktörlerdir.