Oyun Terapisi

‘’Kuşlar uçar, balıklar yüzer, çocuklar oyun oynar’’

Garry Landrenth

Çocuklar oyun ile duygularını, iç dünyasını sembolize ederler. 0-7 yaş arası çocukların dil gelişimi yetişkinlerinki kadar iyi değildir dolayısıyla çocuk kendisinin neler hissettiğini en iyi oyunda ifade eder. Çok sık doktora gidip gelmiş bir çocuğun o süreçte oynadığı en popüler oyunun doktorculuk olması aslında sürekli doktora gitmenin yarattığı duygusal gerginliği oyun ile dışa vurarak üstesinden gelmeye çalışması gibidir. Çocuk duygularını isimlendirmeyi bilmez. Oyun terapisinde, terapist çocuğun duygularını yansıtır, çocuk kendi duygularını tanır, duygularının farkına varır. Farkına vardığı duygularıyla baş etmeyi öğrenir. Oyun terapisi 3- 10 yaş aralığına uygulanabilmektedir.

Yönlendirilmemiş oyun terapisinde; çocuğun istekleri doğrultusunda onun belirlediği oyun ile gelişen çocuğun varoluşuna saygı duyan, ‘şu an’ a odaklanan varoluşçu kuramdan gelmektedir(Aixline,1969).

Oyun Terapisinde Terapist;

1)Çocukla sıcak ve olumlu bir ilişki kurmak,

2)Çocuğu olduğu gibi kabul etmek ve varoluşuna saygı duymak,

3)Çocuğa ‘izin verici’ bir tutumla yaklaşmak, duygularını ifade etmesine olanak sunmak,

4)Çocuğun duygularını ve davranışlarını farkettirecek düzeyde yansıtabilmek ve çocuğa iç görü kazandırmak,

5)Çocuğa kendi problemini çözmesi için çocuğun kapasitesine güvenmek ,

6)Çocuğun seanslarını yönlendirmesine izin vermek ve terapist çocuğu yönlendirmeye çalışmaz,

7)Sürecinin akışını bozmamak ve çocuğun hızında terapiyi devam ettirmek,

8)Terapist, gerçek dünya ile bağlantıyı koparmamak için belirli durumlarda sınırlar koyar ve gerektiğinde uygular.

Oyun Terapisinde

-Öfke Kontrolü

-Kayıp ve Yas sürecindeki Çocuklar

-Boşanma, aile ilişkilerinin bozulmasına 

-Travmatik yaşam olayları

-Davranış Bozukları

-Anksiyete

-Depresyon

-DEHB

-Otizm

Uzm. Psk. Aylin ALKAN