Özgüven

Özgüven aslında kişinin kendisine nasıl baktığı, kendisini nasıl algıladığı, ne kadar değerli bulduğu ile ilgili ve kendisine bakma konusundaki inançları ile ilgilidir. Bu durum yetiştirme tarzı, kişilik yapısı, yaşantıları, travmaları ve geçmiş yaşam serüveninden etkilenerek oluşmuştur.

Yetersiz özgüven kişinin yapabileceğinden daha azını yuapmasına sebep olurken gereğinden fazla özgüven ise kişinin başına belalar açmaktadır.

Kendisini sevilmeye layık görmek ve yapabileceğine olan inanç temelde durmaktadır. Bir çocuk sevildiğinde ilgi gösterildiğinde kendini sevmeye başlar kendini kabul etmeye değerli bulmaya başlar, ihtiyaçları karşılandığında ise kendisini değerli bulmaya başlar. Dolayısı ile özgüven gelişimi aslında yaşamın ilk yıllarında temelleri atılan ve yaşantılarla olumlu tutumlarla geliştirilen bir özelliktir.

Birçok insan bir şey yapacağı zaman bir işe girişeceği zaman etrafın desteğini onayını almaya çalışır ve adeta özgüven desteği arar gibidir. Kendi referansına yeterince inanmaz. Doğru yapacağına dair, doğru karar vereceğine dair ve doğru sonuçlar elde edebileceğine dair inancı yeterli değildir ve bunun için kendisini aslında yeterli görmez. Böyle kişiler genellikle yönlendirilmeye açık kişilerdir.

Yaşamlarındaki bir çok kararda ve uygulamada başkalarının yönlendirme ve etkileri bulunur. Sorumluluk alma konusunda da aslında geri dururlar.

Başarısızlıktan ve hata yapmaktan çok korkarlar ve görüşlerinden ne istediklerinden yeterince emin olamazlar. Kendilerini zayıf buldukları için zorlanma ve hayal kırıklıklarını kaldıracağına olan inançları zayıftır. Sorunları aşabilecek güçte olmadıklarına inanırlar ve sorunlar olmasın diye girişimlerde çoğunlukla kaçınırlar.

Yetersiz olduklarına olan inançları yüksektir. Yetersizlik ve güçsüzlüklerini bastırmaya çalışırlar ve bu durumda öfke biriktirmelerine gergin olmalarına neden olur. Adeta kendilerini kusurlu kabul eden tarafları çoğunlukla devrededir. Bu kusurlu tarafı kamufle etmek için stratejiler güderler ve bu durumu kapatmaya çalışırlar bunun fark edileceğine dair gerginlik onları yaşamda mutsuz eder.

Rededilmekten çekinirler ve bu durum hassasiyet oluşturur. Bu durum da sosyal ilişkilerde geri çekilmeye ve hareketsizliğe sebep olur. Diğerlerinin kendisinden üstün olduğuna ve kendisinin onlardan daha değersiz olduğuna dair inanç içindedirler.

Risk almaktan kaçınırlar ve güvenli alanda hareket etmeyi tercih ederler. Yaşamdaki her alanda sorumluluk alma veya sorumluluktan kaçma özgüven meselesi ile doğrudan alakalıdır. Daha çok yapamadıklarına odaklanm, başarısızlıklarına odaklanma ve yapabildiklerini küçümseme eğiliminde olurlar.

Özgüvenin düşük olması kişinin bir şey yapamayacağı başaramayacağı anlamına gelmez , bu konuda çarpıtılmış bir düşünce ve inanç içinde olduğunu gösterir. Özgüven geliştirilebilir ve değiştirilebilir bir durumdur.