Pandemide Omurga Sağlığı: Evde Kal Hareketsiz Kalma

Mart ayından bu yana ülkemizi etkisine alan Covid-19 pandemisi hızını artırdı. Önce çocuklar ve gençlerimiz sonra 65 yaş üstü vatandaşlarımız, ve nihayet herkes için kademeli olarak sokağa çıkma kısıtlamaları tekrar başladı. Koronavirüs salgınından haliyle çoğumuz oldukça korkuyoruz. Kimimiz kendisinin ve çevresinin sağlığını düşünerek bilinçli bir şekilde kimimiz de zorunlu olarak hayat tarzını ve çalışma şeklini değiştirdi. Her günümüz koronavirüs için kalıcı tedavi sağlayan ilaç ve aşı beklentileriyle, hastalığın bize denk gelmemesini umarak geçiyor. Çevremizde, duyduğumuz bildiğimiz insanlarda temaslı, vaka, vefat haberleri giderek arttı. Sağlık yetkililerinin sürekli uyarıda bulunduğu halihazırda kronik rahatsızlığı olanlarımız çoğunlukla başından beri sürecin bilincindeyken, aktif bir hastalığı olmayan genç/orta yaşlı çalışan bireylerimiz ise mevcut duruma adapte olmakta zorlanmakta. Peki pandemi süreci sadece Covid – 19 ve hastalık sırasında oluşturduğu patolojik etkileri ile mı sınırlı? Maalesef hayır. Başta kronik rahatsızlıklar olmak üzere insanlığın başına bela olan diğer hastalıklar meydanı koronavirüse bırakıp tatile çıkmış değiller. Aksine kendilerinin unutturup, daha da sinsileşme ve tüm şartları daha da zorlaştırma eğilimindeler. Evlere kapanmamızla birlikte hareketsiz kalmamız, ihtiyacımızdan fazla kalorili besin tüketimi ve tekdüze bir rutinin getirdiği bazı tehlikeleri unutmamamız gerekiyor.

65 yaş üstü vatandaşımız hareketsizlik kaynaklı kireçlenme zeminindeki rahatsızlıklara karşı daha duyarlı. Eklemlerdeki, omurların arasındaki disklerdeki dejenerasyonu da hızlandıran bu eylemsizlik rutini, disk fıtıklaşmaları ve omurga kanal darlıkları için adeta davetiye çıkarıyor. Gündelik hayatında hareket etmeyi belirgin azaltan bireylerde omurgayı normale göre daha çabuk yaşlanıyor. Yıllar içinde oluşacak yıpranmaların artık aylar içinde oluştuğunu görebiliyoruz. Bu yüzden yaşlı bireylerimiz günlük egzersizlerini yapmaya daha da özen göstermelidir. Dışarı çıkabildikleri kısıtlı zaman dilimini de yürüyüşlerle değerlendirmeleri büyük önem taşımaktadır.

Artık çoğunlukla evden çalışma düzenine geçen eski ofis çalışanlarımız, başta boyun fıtığı olmak üzere bel fıtığı, karpal tünel sendromu ve omurga kireçlenmesi (omurga kanal darlığı) gibi mekanik hastalıkların oluşması, zaten olanların da seyrini hızlandırması açısından risk altındalar. Evdeki çalışma ortamının bel, boyun ve el bileği ergonomisine uyumlu hale getirilmesi, dışarı çıkabildikleri zamanların bir kısmını hem omurga ve kas sağlığı hem de genel beden sağlığı açısından yürüyüş ve egzersizlerle geçirmek zorundalar.

Pandemi sürecinde başta cerrahi hastalıklar olmak üzere hastane başvurusu ve yatışı gerektiren tüm hastalıkların tedavisi daha riskli ve zahmetli. Hastaneye her başvurulduğunda, içerde geçirdiğiniz her bir dakikada, olmanız gereken her muayenede ya da geçirmeniz gereken ameliyatlarda maalesef istemeden Covid-19 bulaş ihtimalini de artırıyorsunuz. O halde çözüm nedir? Kaderde ne varsa o olur deyip, kolaya kaçıp boyun mu eğeceğiz yoksa aklımızı kullanıp diğer hastalıklara karşı da eğilimimizi azaltacak şekilde kendi beden sağlığımızın seferberliğini mi ilan edeceğiz? Tabi ki sadece bizim değil tüm toplumun lehine olan mantıken ikincisi. Bunun için kronik rahatsızlığı olanlar hastalıkları ile aldıkları önlemleri hiç gevşetmemeli, hastalığı olmayanlar ise beden sağlıklarına pandemi öncesine göre çok daha fazla dikkat etmeliler. Zor şartlarda çalışanlar, az çok demeden alabilecekleri her önlemi göz ardı etmeden uygulamalılar. Ya hep ya hiçin olmadığı bu süreçte riskleri azaltmak elimizdeki yegane çözüm yolu. Bu çözüm yolunu etkili bir silah haline getirecek olan ise Covid-19 dahil tüm hastalıkların da gücünü azaltacak bu anlayışı refleks haline getirmek ve sadece yaşantımızı değil düşünme biçimimizi de değiştirmek olacaktır. Attığımız her adımda verdiğimiz her kararda önce sağlığımızı düşüneceğiz. Evet, belki artık hiçbir şey pandemiden önceki gibi olmayacak ama sonrasının daha iyi olması ise sadece bizim elimizde.