Sınav Kaygısı

Elleri titriyordu.

Midesi bulanmaya başlamıştı.

Kalbinin bu kadar yüksek ses çıkardığına ilk kez tanık oluyordu.

Önünde sınav kağıdı, bir sınıf dolusu öğrenci.

Gözlerini dikmiş tek tek hepsini inceleyen bir öğretmen.

Ne yapacaktı?

Her an kusabilirim diye düşündü.

Aklından tuvalete en kısa sürede gitmenin planını yaptı.

Ellerinin titremesi artmaya başlamıştı.

Kağıttaki küçük boşlukları işaretleyemiyordu.

Annesinin ve babasının sesi geldi kulağına geldi.

“Biz sana güveniyoruz kızım/oğlum. Yapamasan da önemli değil, ama biz biliyoruz sen yaparsın.”

Kulağında ses sürekli yankılanıyordu.

Bitiyor ve başa sarıyordu.

Etrafına baktı, herkes soruları çözüyordu.

Yapamayacaktı.

Sabah yediklerinin midesinden yemek borusuna doğru hareket etmeye başladığına emindi.

Yutkunmaya çalıştı olmadı.

Zihni konuşmaya devam ediyordu. 

O kadar çok konuşuyordu ki susturmak için kafasını ellerinin arasına aldığının kulaklarını kapatmaya çalıştığının farkında değildi.

Öğretmenin omzuna dokunmasıyla kendine geldi.

“İyi misin?”

Ağlamamak için zor durdu ve “hayır” diyebildi.

Koşarak sınıftan çıktı. 

Bahçede bir ağacın altına oturdu.

Dakikalarca ağladı.

“Yapamayacağım” diyordu ağlarken.

Birden annesinin sesi geldi kulağına “ Kızım/oğlum, uyan. Geçti.”

Uyandığında annesi ve babası başucundaydı ve ona bakıyorlardı.

Yastığı ağlamaktan ıslanmıştı. 

Sınava hazırlanan bir çocuğu olan ebeveyn için ne kadar tanıdık bir sahne .

Gece kabusla uyanan bir genç.

Ve sınava girecek gençler için ne kadar tanıdık bir iç konuşma.

Sınava hazırlanan gençler zaman zaman sürecin karmaşası, beklentiler, ergenliğin getirdikleri derken bir kaosun içinde bulabiliyorlar kendilerini.

Sınava hazırlanmanın duygusal ağırlığı altında ezilen gençler, fiziksel bazı belirtiler yaşayabiliyorlar.

Bu belirtilerin neden olduğunu anlayamadıklarında daha çok zorlanıyorlar.

Bu noktada ebeveynlerinden bekledikleri şey iyi niyetle kurulmuş “Sana güveniyoruz.”, “Sen yaparsın.” cümlelerinden ziyade

“Nasılsın?”

“Senin için yapabileceğim bir şey var mı?”

“Zor bir zamandan geçiyorsun. Üzülüyorsun görüyorum.”

“Bu sistem seni öfkelendiriyor.”

“Gel bugünü tatil ilan edelim, beraber zaman geçirelim. Ne yapmak istersin?” cümleleri olabilir.

Sınava girecekleri yıl gençlerin en çok desteğe, şefkate ve oldukları gibi kabul edilmeye ihtiyaç duydukları yıldır.

 

Hayatın içindeki bunca sorun yetmezmiş gibi bir de sınava hazırlanmaya çalışan canım genç dostum. 

Biliyorum çok zor geliyor. 

Hayatın içindeki bunca sorun yetmiyormuş gibi çocuğu sınava hazırlanan canım anne ve baba,

Biliyorum her şey birbirine girdi. Düğüm oldu. 

Bir derin nefes alın ailecek. Birbirinizi ne kadar çok sevdiğinizi ve hayattaki en önemli şeyin bu olduğunu hatırlayın!