Şu Anda Neye İhtiyacım Var?

“Beklemek, durmak neler hissettiriyor, bedeninizde ve zihninizde neler oluyor?” diye başladı eğitmenimiz. Yalnızca durabilmekti o andaki sihir. Durmakla yetinmeyip yüzeye çıkanları farkettik. Biliyoruz ki, kendimizle kalabilmek çok kolay değil. Beden, en eski dostumuz ve bedenimizi durdururken aslında olduğumuz gibi kalmaya çalıştık. Olduğumuz gibi, olduğumuz andaki gibi, öylece.. Atölyemizin adı; Tadımlık Öz Şefkatli Farkındalık, eğitmenimiz Zeynep Selvili Çarmıklı’ydı. Haftasonlarımı keyif aldığım şeylerle geçirmek isterim işte tam da verdiğim kararın heyecanıyla girdim seminer salonuna cumartesi sabahı. Eğitmenimizi beklerken o an kendimle başbaşa kalarak, etrafı izledim, neler oluyor? Neredeyim? Daha önce buraya gelmiş miydim? Acaba öz şefkat ile ilgili neler konuşacaktık? Beklemenin belirsizliği bu defa heyecanlıydı!

“Eğer arkadaşlarınıza kendinize konuştuğunuz şekilde konuşsaydınız hiç arkadaşınız kalmazdı.” diye devam ediyordu eğitmenimiz. İyi bir arkadaşınızı düşünün, onun acı çektiği zaman ona neler söylüyorsunuz? Şimdi bir de kendinizi düşünün, acı çektiğiniz anda kendinize neler söylüyorsunuz? Arkadaşımıza, kendimize olduğumuzdan daha şefkatli davranıyoruz. Peki bunu neden kendimize yapamıyoruz? Ne oluyor da kendimizi acımasızca eleştiriyoruz? Eğer acı çektiğimizi farkında değilsek o acıya şefkatli yanıt veremeyiz. Farkında olmadığımız içinde, kendimize “bak yine yapamadım, neden yapamadım, neden yapamıyorum, neden benim başıma geldi, zaten hep benim başıma gelir, bende de şans olsa zaten” diyerek onlarca senelerin başarısızlığı gözümüzün önüne gelir ve bunlarda acımızın saf halini görmemize engel olur, üzerinde katmanlar oluşturur.

O yüzden;

-şuan zor bir an, herkes acı çekiyor. Acı çekmek hayatın bir parçası,

-kendime nasıl destek olabilirim, neye ihtiyacım var?

Artık kendimize de başkalarının bize nasıl davranmasını istiyorsak, biz de kendimize öyle davranalım! Sadece acı çektiğimiz anlarda, zor anlarımızda değil, gün içerisinde bi’ an durarak kendimize sormayı unutmayalım, “neye ihtiyacım var”. Bu soruyu sordukça hayatımızda oturacak ve şefkatli tarafımıza ulaşacağız. Daha esnek, hayat dolu ve olduğumuz kişiyi engelleyen duvarları yıkıp, iyi bir arkadaşımıza davrandığımız gibi davranabileceğimiz günlere..Sevgiyle,