Yeme Bozukluğu İle İlgili Ergen Araştırmaları

Ergenlik dönemi yeme bozuklukları geliştirmek için risk dönemidir. Ebeveyn stilleri, bağlanma stilleri, mizaç ve psikolojik baş etme becerileri gibi faktörler yeme bozukluklarının başlamasında tetikleyici olabilmektedir (Erdoğan ve İşiten, (2021). Genelde beden algısı, dürtü kontrol bozukluklarının etkisiyle yeme bozuklukları daha hızlı gelişebilmektedir. Pandemi sürecindeki belirsizlik, artan stres düzeyleri ergenler için zorlayıcı faktör olmuştur. Depresyonu olan hastalarla yapılan bir yordama çalışmasında yaş değişkeni ile ilgili bulgu yaşın küçüldükçe duygusal yeme davranışının arttığı bilgisidir. İzolasyonda sosyal çevreden ayrı kalmak bir yalnızlık faktörü olarak duygusal yemeği tetikler. (İnalkaç ve Arslantaş, (2021).

Pandemi sürecinden etkilenen bir diğer popülasyon ise ergen grubudur. Ergenlerde bu süreçte yeme davranışlarına dair değişiklikler görülmüştür, belirsizlik üzerinde kontrol duygusunu attırmaya yarayan anoreksiya yeme bozukluğu tanısı ile başvuruların oranı artmıştır. Ayrıca kızlarda kontrolsüz yeme ve kilo almaya dair kaygı daha fazla tespit edilmiştir ( Cihanyurdu, İlbasmış, Aksoy,  Ünver, ve Rodopman, (2021). 

Ebeveynlerin çocuklarını besleme tutumları; zorla yemek yedirme ya da bazı gıdaların alımını yasaklamaları gibi davranışlarının sonuçları çocuklarda yeme bozukluğu geliştirme riskine neden olabilir. Özellikle de ergen kızlarda diyet, kilo kontrol gibi süreçlerle bağlantılı olmaktadır (Loth, MacLehose, Fulkerson, Crow, ve Neumark-Sztainer, 2014).

Değişen Yeme Davranışı Sonrası Sosyal Görünüm Kaygısı

Yeme bozukluğu tanısı almış kişiler olumsuz beden imajı algısı, olumsuz medya kullanımı ve  sosyal karşılaştırmaya karşı daha duyarlıdırlar (Yokuşoğlu, 2018). Üniversite öğrencileri arasında yapılan bir çalışmada yeme bozukluğu riski olanların sosyal görünüm kaygısı ve olumsuz beden algısı daha yüksek bulunmuştur. Görünüm ve olumsuz duygu durum öğrencilerin beslenmesi üzerinde olumsuz etkiye sahiptir. Ayrıca obez öğrencilerin kaygı düzeyi yüksek bulunmuştur. Kaygı ve duygu durum bozuklukları  yeme bozukluğuna risk teşkil edebilmektedir (Kartal ve Aykut, 2019).

Pandemi sürecinde kilo alımı sosyal görünüm kaygısına sebep olabilir. Özellikle de üniversite öğrencileri risk altındadır. Hem içlerinde bulundukları ergenlik süreçleri görünüm kaygılarını arttırabilir. Diğer riskte  öğrencilerin evden online eğitim sonrası spor aktiviteleri de kısıtlanmıştır. Değişen beslenme alışkanlıkların da kilo alımına sebep olması gençlerin sosyal kaygı düzeyini arttırmaktadır. Kadın üniversite öğrencileri arasında yapılan bir araştırma sonucuna göre pandemi sürecindeki yeme alışkanlıklarının değişmesi ve buna bağlı kilo alımları sonunda görünüm kaygılarının arttığı bulunmuştur (Unver, 2021).